İbadet ederken kul ile Allah arasında hiçbir şey olmamalıdır, yani kul, ibadet halindeyken gönlünde Allah’tan başka hiçbir şey bulundurmamalıdır. Eğer bir insan, ibadet ederken, ikiliği ortadan kaldırıp, birliği sağlayabilirse, “vahdet-i vücut” mertebesine erişir ve böylece kendi özüne dönmüş olur ki, bu insanın Hakk ile Hakk olması demektir. Bu mertebe kemal mertebesidir, bu mertebeye erişen bir kimse, kemal sahibi sayılır. Böyle bir kimse, ikiliği ortadan kaldırıp, “Huu!” sözünü dile getirse, kendisi Huu!” olur ve o kimse, Huu! Dediği vakit, Allah o kulun dilinden açığa çıkar. Çünkü o anda kulun dilinden söylenen söz, Allah’tır ve Huu kelimesinin sırrı da budur.Kemal sahibi ne zaman Huu dese, kendi varlığını tamamen yok eder ve “ölmeden evvel ölünüz” hadisi gereğince, içte ve dışta kendi benliğinden hiçbir şey kalmaz ve kendisini tamamen “Huu!” deryasının içinde bulur. Bir damladan ibaret bulunan vücudunu, bu aşk deryasında yok eder ve böylece kendisinden hiçbir eser kalmaz. Huu! Deryası, aslında vahdet deryası, aşk deryası, mutlak vücut deryası ve nur deryasıdır.Pirimiz Hünkar Hacı Bektaş Veli’nin “darı seç” üstünde ibadet ettiği söylenir. Bu nasıl olmuştur? Yukarıda söylediğim gibi, ibadet halindeyken Allah’tan başka hiçbir şey düşünmeyeceksin. Hu deryasına dalıp, kendi varlığını tamamen yok edip kendin Hu olacaksın. Buradaki incelik şudur: Öyle bir ibadet yapacaksın ki, farz et ki bir darı yığını üstündesin ama tek bir darı tanesi daha yerinden oynamasın. İşte Hacı Bektaş Veli’nin yaptığı ibadet budur. İbadet eden kimsenin, “Huu veya Hüü” demesiyle madde âlemden çıkıp, bir an için mana âlemine geçme halidir,