Yüzyıllar boyunca her türlü zorluğa rağmen musahiplik kurumu uygulanmış, fütüvetlik daha sonrada Ahilik teşkilatına kaynaklık teşkil etmiş insan birliğini sevgi ve dayanışmasını temin ederek topluma büyük destek vermiştir. Musahip olanlar kendi aralarında önce gönül birliği eder sonra ailelerin onayını alırlardı. Zira birbirlerinin anne babaları diğerinin de annesi ve babası olurdu. Kardeşi diğerinin kardeşi olurdu. Daha sonra Piri olan dedenin huzurunda ikrar vererek musahip olurlardı. Musahibinin babasına bazı yörelerde Babalık annesine de Analık derlerdi.

Burada Musahiplerin her biri diğerinin tüm sorumluluklarına, günah ve sevaplarına ortaktır. Bu dünyada da ahirette de birbirlerinin velileri ve kardeşleridirler.

 

Hakkın huzurunda birirlerinden sorumlu tutulacak sevap ve günahlarına ortak olacaklardır...

 

Hz Muhammet Mekke’den gördüğü zulümlerin artması üzerine Medine’ye hicret etmesi sonrasında birçok taraftarı da Medine’ye göç ettiler. Bu göç edenler ailelerinde uzak maddi ve manevi sıkıntılar ile karşılaştılar. Bunun üzerine göç edenler ile Medine halkı olan ensar arasında musahiplik kurumunu peygamber oluşturdu

 

Allah yolunda harcama yapmanıza engel ne var ki?.. Göklerin ve yerin mirası zaten Allah’ındır. Sizin, Fetih’ten önce infakta bulunan ve çarpışmaya gireniniz, bunu yapmayanlarla aynı değildir. Onlar, derece yönünden Fetih’ten sonra infakta bulunup çarpışmaya girenlerden çok daha üstündür. Allah hepsine güzellik vaat etmiştir. Allah, işleyip ürettiklerinizi en iyi biçimde haber almaktadır.

(Hadid:10)

 

İkişer ikişer musahipler perygamberin huzuruna aşağıdaki ayet gibi gelerek Allahın emri ve peygamberin buyruğuna uydular ve kardeşliğe adım attılar…

 

(Resûlüm! Onlara) de ki: Size bir tek öğüt vereceğim: Allah için ikişer ikişer ve teker teker ayağa kalkın, sonra da düşünün! Arkadaşınızda hiçbir delilik yoktur! O ancak şiddetli bir azap gelip çatmadan evvel sizi uyaran bir peygamberdir’’ (Sebe : 46),

 

Musahib olanlar mallarını paylaştılar…

 

Yeminlerinizin “akid ile) bağladığı kimselere de kendi paylarını verin…” (Nisa : 33),

 

Medine esnafı Mekke göçmenlerine yardım elini uzattı…

 

Onlar ki, inanıp hicret ettiler, mallarıyla, canlarıyla Allah yolunda cihat ettiler; onlar ki hicret edenleri barındırdılar, onlara yardım ettiler, işte onlar birbirlerinin dostlarıdır. İman edip de hicret etmeyenlere gelince, hicret edecekleri vakte kadar size onların yönetiminden bir şey düşmüyor. Ama sizden dinde yardım isterlerse, sizinle aralarında antlaşma bulunan bir topluluk aleyhinde olmamak üzere, kendilerine yardım etmeniz gerekir. Allah, yapmakta olduklarınızı iyice görmektedir. Enfal:72)

 

Paylaşma Büyük bozgunu önledi….

 

Küfre sapanlar da birbirlerinin dostlarıdır. Eğer şu dikkat çekilenleri yapmazsanız yeryüzünde bir fitne, büyük bir bozgun çıkar Enfal-73

 

Malları ve canları birbirlerine ait oldu...

 

İman edip de Allah yolunda hicret ve cihad edenler, (muhacirleri) barındıran ve yardım edenler var ya, işte gerçek müminler onlardır.i Onlar için mağfiret ve bol rızık vardır. ‘’Daha sonradan hicret edip sizinle beraber savaşa katılanlar da sizdendirler. Bir de akraba (musahip ) olanlar, Allah’ın kitabına göre, birbirlerine daha yakındırlar. Şüphe yok ki, Allah her şeyi bilir. (Enfal : 74, 75),

 

Böylelikle gönül ve yol kardeşliği kan kardeşliğinin önüne geçti.

 

İslâm dinine girme hususunda)öne geçen ilk muhacirler ve ensar ile onlara güzellikle tabi olanlar var ya, işte Allah onlardanrazı olmuştur, onlar da Allah’tan razı olmuşlardır. Allah onlara, içinde ebedî kalacakları, zemininden ırmaklar akan cennetler hazırlamıştır. İşte bu büyük kurtuluştur. (Tevbe : 100),.

 

İkrar verip ikrarında duran Musahipler kurtuluşa ereceklerinin müjdesini aldılar.

 

Andolsun ki Allah, müslümanlardan bir gurubun kalpleri eğrilmeye yüz tuttuktan sonra, Peygamberi ve güçlük zamanında ona uyan muhacirlerle ensarı affetti. Sonra da onların tevbelerini kabul etti. Çünkü O, onlara karşı çok şefkatli, pek merhametlidir.(Tevbe : 117),

 

Daha önceden Medine’yi yurt edinmiş ve gönüllerine imanı yerleştirmiş olan kimseler, kendilerine göç edip gelenleri severler ve onlara verilenlerden dolayı içlerinde bir rahatsızlık hissetmezler. Kendileri zaruretiçinde bulunsalar bile onları kendilerine tercih ederler. Kim nefsinin cimriliğinden korunursa, işte onlar kurtuluşa erenlerdir.(Hasr : 9),

 

 

Peygamber efendimiz, Muhacirlerle Ensarı birbirleriyle kardeş yapmıştı. Hz. Ali ‘’Ya Resulallah, Eshâb-ı kirâmı birbirleriyle kardeş yaptın. Beni kimseyle kardeş yapmadın’’ dedi. Resulallah Ya Ali Senin müsahibin benim buyurdu. Orada bulunan Müslümanlara şöyle seslendi.

Resulullah buyurdular: ‘’Ey Müslümanlar! Ali, benim dünya ve ahirette kardeşimdir(Musahib). O bana Harun’un Musa’ya yakınlığı gibidir. Bana gösterdiğiniz sevgi ve saygıyı aynen onada gösteriniz’’

Mescid-i Nebevi’de bulunan diğer inananlar bu Muhammed-Ali kardeşliğini candan kutladılar.

 

 

 

Musahiblik anlayışı peygamberden sonra Ehlibeyt ve taraftarlarınca devam ettirilmiştir.

 

6. İmam, Cafer-i Sadık tarafından, , Buyruk şöyle anlatılmaktadır..

 

“Ölmeden önce ölünüz. Mahşer olmadan hesabınızı görünüz. Ama nasıl olmalı dersen; yani sizler hırsınızı, nefsinizi öldürün. Yani musahip tutup, onunla sırat-i mustakim üzere yola gidip malı mala, canı cana katıp , birbirine teslim olup yılda bir kez Peygamber vekili,Cebrail Hak vekili Pir’in yamacına geçtiğinde, -İmdi malum oldur ki, her kişi kendi akran ve emsali ve münasibiyle musahib olmak erkândır… Ve alim cahil ile musahip olmak erkan değildir; alim şahindir, cahil kargadır. Zalim ile mazlum da musahip olmak da… İmdizalim kurttur, mazlum koyundur… Sipahi ile rehber musahip tutmak erkân değildir. Zira sipahi kurttur, rençber koyundur. Ehl-i sanatlar ile avareler, evli ile bekarlar, mürşidile talip musahip olmak erkân değildir. Veyiğitlerle kocalara (çok yaşlılara) erkân değildir birlikte musahüb olmak; kocalar kıştır,yiğitler bahardır… İmdi malum oldur ki, her kişi kendiakranı ve emsaliyle musahip olmazsa tuttukları ikrarfasihtir ve hayırları kabul değildir.”.

“Sufi musahip olmak erkân-i kadimdir… Her can musahip olane maldan ne candan ve nede haldan birbirlerinden saklısı gizlisi olmaya ki, iki cihanda yüzleri ak, sözleri saf ola… Bir talip musahipinden malını men eylese munafıktır, hayırları kabul olmaz. Musahipin evine musahip teklif ile varmak ve malın teklif ile yimek erkân değildir. Musahip musahipin kardeşidir. Ve musahip musahipe teslim olmazsa musahip değildir. Musahip ehli arasında birlik gerek, ikilik gerekmez. Ben–sen demeyi ortadan kaldırıp, bir dilden ötüp ve dört kapıda kamil olur. Tarikat ve Hakikat yolunda bir olmazlarsa Musahip olamazlar ve ikrarları caiz olmaz

 

Musahip musahipe demezse beli

Ona şefaat etmez Muhammed Ali

Dünyada ahrette eğridir yolu

Söyleyen Muhammde dinleyen Ali

 

Musahip musahiple nice bozula

Sakın defterine lanet yazıla

Balı sönmüş arı gibi sızıla

Söyleyen Muhammed izleyen Ali

 

Musahip musahipden malın ayıra

Şahı Merdan durağını duyura

Yedi tamu narın ona buyura

Söyleyen Muhammed dinleyen Ali

 

Musahibine kim söylese kem sözü

Cehennem kelpinden karadır yüzü

Dünyada ahrette eğridir yüzü

Söyleyen Muhammed dinleyen Ali

 

Musahiple bozulan Hakka kanlıdır

Atayla bozulan peygamberle kinlidir

Mihmanla bozulan yedi dinlidir

Söyleyen Muhammed dinleyen Ali

 

Hak da bir kuluna eylese nazar

Kalem divit neyler kendisi yazar

Abdal Pir Sultan’ım güherler düzer

Söyleyen Muhammed dinleyen Ali PİR SULTAN ABDAL

 

Dinim içinde imanımdır Müsahib

Gönül tahtında sultandır Müsahib

Kuruk değil ana çubuk denilmez

Tarik evinde tersandır Müsahib

Sefil gönülde mihmandır Müsahib

 

Yola eğri giden menzile ermez

Sülük içinde erkandır Müsahib

Müsahib yol varandır ey Hatayi

Muhibb-i hnedanımdır Müsahib Şah Hatayi